Καταδικασμένος είμαι
-χωρίς δικαίωμα έφεσης-
να σκαρφαλώνω αενάως,
σαν άλλος Σίσσυφος,
στο φαράγγι του στήθους Σου,
δίχως τροφή, δίχως νερό,
με ματωμένα δάχτυλα,
ρακένδυτος
και με τον πυρετό του έρωτα
να θολώνει την ματιά μου,
μέχρι να πεθάνω….
….ή να μ’ αγαπήσεις.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου